ศัพท์ภาษาอังกฤษเกี่ยวกับดนตรี Music
Music=มิวสิค (ดนตรี), chorus=คอรัส
(ขับร้องหมู่), song=ซอง
(เพลง), singer=ซิงเงอะ (นักร้อง), nursery rhyme=เนซซะรี ไรมฺ (โฟล์คซอง
เพลงเด็ก), pop music=พอพ มิวสิค (เพลงปอบ), classical music=แคลสซิคัล มิวสิค (เพลงคลาสสิค),
conductor=เคินดัคเทอะ (วาทยกร), musical tone=มิวสิคัล โทน (ท่วงทำนอง), rhythm=ริธธึม (จังหวะ), note=โนท (บันไดเสียง), musical instrument=มิวสิคัล อินสฺทรูเมินทฺ (เครื่องดนตรี), produce music=พระดิวซฺ มิวสิค (บรรเลงเพลง),
piano=พิแอโน (เปียโน), guitar=กิทารฺ (กีตาร์), flute=ฟลูท (ขลุ่ย),trumpet=ทรัมพิท (ทรัมเปต), bass=เบส (กีตาร์เบส), concert=คอนเซิท (คอนเสิร์ต), orchestra=เออะเคสทระ (ออเคสตรา), tuba=ทูบะ (แตรขนาดใหญ่),
tambourine=แทมบูรีน (กล่องเล็กคล้ายรำมะนาด)oboe=โอโบ (เครื่องดนตรีชนิดเป่า), bassoon=บาสซูน (ปี่ ขลุ่ยบาสซูน), saxophone=แซกโซโฟน (แซกโซโฟน), trombone=ทรอมโบน
(เครื่องดนตรีใช้เป่าชนิดหนึ่ง),
accordion=แอคคอรฺเดียน (แอคคอร์เดียน), organ=ออแกน (หีบเพลง), drums=ดรัมสฺ (กลองชุด), xylophone=ไซโลโฟน (ระนาดฝรั่ง), clarinet=คลาริเนท (คลาริเน็ต)
บทสนทนาถัดไป
บทสนทนาก่อนหน้า
Comments
Post a Comment